کفپوشهای ژاپنی که صدای آواز بلبل داشتند
تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۰۹۸۷۹
همه ما می‌دانیم که سر و صدایی که از کف خانه و کفپوش در هنگام راه رفتن بلند شود، بسیار آزار دهنده است؛ و اگر در گوگل هم جستجو کنید راهکار‌هایی برای حل این مشکل وجود دارد. بیشتر این راه‌حل‌ها درباره این است که برای کاهش سر و صدا یک ساز و کاری را کف خانه‌تان درست کنید و به شرکت‌ها برای فائق آمدن به این مشکل اعتماد نمایید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وقتی توکوگاوا ایاسو، مؤسس حکومت توکوگاوا دستور ساخت قلعه نیگو در کیوتو را داد و آن را به مقر خود تبدیل کرد، به یکی از نجاران دستور داد تا کف راهرو‌ها و دالان‌ها و سطوح را به سبک بلبل بسازد تا نفوذ احتمالی هر قاتلی را افشا کند و به نگهبانان درباره خطر احتمالی هشدار بدهد.
و از آنجا که حرکت در این کف‌ها بدون صدا غیرممکن بود نگهبانان قلعه و خدمه در آن ریتم خاصی ایجاد کردند که هنگام راه رفتن از آن استفاده می‌کردند به گونه‌ای که سایر نگهبانان می‌دانستند که او یکی از آن‌ها است و اگر صدای ناآشنایی صادر می‌شد، می‌دانستند که میهمان ناخوانده‌ای وجود دارد و زمان آن فرا رسیده است که زنگ خطر را به صدا در آورند. قلعه نایو در کیوتو و معبد شیون_این که خانواده توکوگوا در آن زندگی می‌کردند بهترین مکان برای دیدن و امتحان کردن کف‌های بلبل هستند.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: پارسی خبر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۰۹۸۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آواز علیرضا قربانی در استادیوم فوتبال؛ جدی می‌فرمایید؟
در اینکه انتخاب موسیقی بر مبنای سلیقه شخصی افراد است و شاید درباره تعریف موسیقی مناسب در فضای معین به تعریف مشخصی نرسیم، شکی نیست؛ اما اینکه قبل از شروع یک فوتبال پر هیجان برای تماشاچیان در استادیوم آواز علیرضا قربانی پخش کنیم، قطعا کج‌سلیقگی است!
به گزارش ایسنا، شامگاه گذشته (۷ اردیبهشت‌ماه) پرونده رقابت‌های دور یک هشتم نهایی جام حذفی فوتبال باشگاه‌های کشور با صعود سپاهان و حذف پرسپولیس بسته شد. یکی از حساس‌ترین رویداهای فوتبالی شب گذشته بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک بود که اتفاقا به میزبانی اراکی‌ها برگزارشد.
بسیاری از علاقمندان فوتبال در این شب پر هیجان ورزشی راهی استادیوم شدند تا تیم مورد علاقه خود را تشویق کنند. معمولا در همه دنیا رسم بر این است که قبل از بازی‌های فوتبال برای حاضران در استادیوم موسیقی‌های پر هیجان پخش می‌کنند تا تماشاچی با فضا همراه شود و رخوتی در استادیوم ایجاد نشود؛ گاهی هم بسته به اهمیت بازی خوانندگان مطرح پاپ به استادیوم دعوت می‌شوند تا قبل از شروع بازی شور و هیجان مضاعف به تماشاچی تزریق کنند.
اما شب گذشته در ورزشگاه امام خمینی (ره) اراک بدون توجه به تمام این موضوعات برای حاضران موسیقی نواحی و آواز علیرضا قربانی (خواننده کلاسیک ایرانی) پخش شد؛ آن هم در شرایطی که نه مخاطب برای شنیدن آواز ایرانی حاضر شده است و نه آواز ایرانی قرار است به فضای استادیوم هیجان ببخشد!
درست است که موسیقی برای عده زیادی از مردم تنها جنبه سرگرمی دارد اما نباید از تاثیر موسیقی بر ذهن غافل شد. اینکه در تمام این سال‌ها موسیقی ورزشی مناسبی برای چنین رویدادهایی ساخته نشده است، قطعا جای بحث مفصل دارد اما کاش برگزارکنندگان مسابقه شب گذشته فقط کمی به اثربخشی موسیقی مهیج برای مخاطب فوتبالی احترام می‌گذاشتند و با کج‌سلیقگی نه جایگاه موسیقی ایرانی را تنزل می‌بخشیدند و نه حوصله تماشاچیان فوتبال را سر می‌بردند!
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»